Każda z metod amortyzacji środków trwałych ma swoje zalety oraz wady, dlatego ważne jest ich poznanie przed dokonaniem wyboru określonego sposobu obniżenia podatków. Amortyzacja środków trwałych wyliczana jest niezmiennie, zgodnie z wybraną procedurą. Przeczytaj i dowiedz się jakie istnieją metody amortyzacji, oraz którą z tych metod wybrać.

Czym są środki trwałe?

Środki trwałe to rzeczowe składniki majątku cechujące się prognozowanym okresem użytkowania dłuższym niż rok. Środki trwałe muszą być kompletne i nadające się do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania w przedsiębiorstwie. Są one wykorzystywane w firmie lub oddawane do użytku w oparciu o dzierżawę bądź najem. Do środków trwałych zalicza się przede wszystkim nieruchomości tj. budowle, lokale i budynki, które są odrębną własnością. Do środków trwałych należą również urządzenia, maszyny, środki transportu, a także inne przedmiotu stanowiące wyższą wartość. (Przeczytaj także: leasing dla firm bez dochodu).

Najszybsza droga do spłaty Twoich zobowiązań

Co to jest amortyzacja środków trwałych?

Amortyzacja środków trwałych polega na dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych określających zużycie składników majątku. Odpis amortyzacyjny dokonywany jest przez systematyczne planowanie rozłożenia wartości danej rzeczy na czas amortyzacji. 

Dowiedz się więcej o amortyzacji środków trwałych czytając: Co podlega amortyzacji?.

Metody amortyzacji środków trwałych

Prowadząc własną firmę i chcąc zamortyzować środki trwałe należy wybrać metodę, jak również sposób amortyzacji. Przed dokonaniem wyboru warto zapoznać się z nimi szczegółowo, ze względu na późniejszy brak możliwości zmiany.

Wyróżnia się trzy rodzaje amortyzacji środków trwałych:

  1. Metoda liniowa (indywidualna i przyśpieszona)
  2. Metoda degresywna;
  3. Metoda naturalna (amortyzacja jednorazowa).

Student szukający firmy udzielającej pożyczki

Metoda liniowa

Metoda ta jest zdecydowanie najpopularniejszą metodą amortyzacji środków trwałych, opierającą się na założeniu, że środek trwały będzie zużywał się równomiernie przez cały okres użytkowania.

W praktyce oznacza to, że odpisy amortyzacyjne są dokonywane według stałej stawki, określanej na podstawie załącznika nr 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), a także ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT).

Dane załączniki ustala się na podstawie Klasyfikacji Środków Trwałych. Amortyzacja środków trwałych przy użyciu wspomnianej metody pozwala obniżyć stawkę amortyzacji w czasie dokonywania odpisów. 

Amortyzacja środków trwałych metodą liniową indywidualną

W przypadku, gdy środki trwałe są stale używane i ulepszane, a także wprowadzone po raz pierwszy do ewidencji przedsiębiorstwa, podatnik może ustanowić dla siebie indywidualną stawkę amortyzacji

Wiąże się to z koniecznością ustalenia minimalnego okresu amortyzacji. Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych okresy amortyzacji wynoszą:

  • 24 miesiące, gdy wartość początkowa rzeczy jest mniejsza niż 25 tys. złotych
  • 36 miesięcy, gdy wartość początkowa jest większa niż 25 tys. złotych, ale mniejsza lub równa 50 tys. złotych
  • 60 miesięcy w pozostałych przypadkach
  • 30 miesięcy dla środków transportu (Dane za 2023r.)

Przedsiębiorca chcąc zastosować indywidualną stawkę amortyzacji musi udowodnić, że nabyty przez niego środek trwały wcześniej użytkowany był przez inny podmiot przez minimum 6 miesięcy. Natomiast uznanie środka trwałego za ulepszony następuje, gdy ulepszenie stanowi minimum 20% wartości początkowej.

Amortyzacja środków trwałych metodą liniową przyśpieszoną

Metodę liniową przyśpieszoną można zastosować do rzeczy wykorzystywanych w sposób szczególny. W tym przypadku odpisów dokonuje się na bazie stawek podanych w wykazie. Powiększenie następuje poprzez pomnożenie stawki amortyzacyjnej danego środka podanej w wykazie przez konkretny współczynniki wynoszący:

  • 1,2 dla budynków i budowli używanych w warunkach pogorszonych
  • 1,4 dla budynków i budowli używanych w warunkach złych
  • 1,4 dla maszyn, urządzeń i środków transportu
  • 2,0 dla maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu

Metoda degresywna

Metodę tę można zastosować, jeżeli środki trwałe są maszynami i urządzeniami zaliczanymi do grup 3 - 6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, a także środków transportów, z wyłączeniem samochodów osobowych.

Metoda degresywna polega na przyjęciu malejącej stawki amortyzacyjnej. Oznacza to, że odpisy rozpoczyna się od możliwie najwyższej stawki, która maleje z biegiem lat. Stawkę na następny rok podatkowy określa się przez odjęcie odpisów amortyzacyjnych od kwoty netto używanego środka trwałego. 

W przypadku metody degresywnej należy wziąć pod uwagę istotny fakt. Mówi on, że w momencie, gdy wartość rocznego odpisu będzie niższa od wartości rocznego odpisu w metodzie liniowej, podatnik będzie musiał przejść z danej metody na metodę liniową. Zmiana metody amortyzacji odbywa się z początkiem nowego roku podatkowego, co oznacza, że korzystając z metody degresywnej należy na koniec roku obliczyć wartość rocznego odpisy i porównać go z odpisem otrzymanym w metodzie liniowej. 

Metoda naturalna (jednorazowa)

Dotyczy środków trwałych, zaliczających się do grup 3 - 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (z wyłączeniem samochodów osobowych)

Metoda ta dedykowana jest głównie dla małych podatników oraz przedsiębiorców, którzy dopiero będą otwierali swoją działalność. Należy pamiętać, że jednorazowy odpis w danym roku nie może przekroczyć równowartości 50 tys. euro. 

Wypełnij nasz formularz i rozpocznij swoją drogę do spłaty zobowiązań

Podobne wpisy